《游胜法寺兼简深公》拼音版

宋代陆绾

yóushèngjiānjiǎnshēngōng--wǎn

dàopángyǒu岿kuīránsǒngméilíněrláibāohuòsuìyuèshēn

máijiǎoxuéxiàoèyīnānzhìhuìjiànzhǎnjiānxiéxīn

shīcáoliúsuǒzàirénqīnjùnliǎngjiāoshūláiyúnléiyīn

chūsuìnǎijiànzhēnqiúlínzhěyīnzhěyīn

yǒuruòluánfèngcháochīxiāoqínjiēkùnhǎiàntóuzān

biǎnzhōukòuchánqīngfēngmǎnjīngāolùnsōngguìjiānwèishīhuīqín

陆绾简介

唐代·陆绾的简介

苏州常熟人,字权叔,初名绛,字伯厚。仁宗宝元元年进士。兄弟分产,捐俸赈族,笃教孤侄登科名。历知扬子、雍丘二县,提举江淮茶税,官终尚书职方郎中。工歌诗,与苏洵有诗交往。有《春秋新解》。

...〔 ► 陆绾的诗(1篇)